محمد روشن در رشت زاده شد. تحصيلات ابتدايي و متوسطه را در رشت به پايان برد و به تحصيل در دانشكده ادبيات دانشگاه تهران پرداخت. وي دوره فوق ليسانس را در پژوهشكده فرهنگ ايران گذرانيد. محمد روشن از سال 1337 تا 1348 به دبيري در دبيرستانهاي رشت اشتغال داشت و از سال 1350 به هيئت علمي پژوهشكده فرهنگ ايران پيوست.

از اسفندماه 1348 كه به تهران منتقل گرديد با بنياد فرهنگ ايران همكاري كرد كه تا انقلاب اسلامي همكاري خودرا در بخش ‹‹ فرهنگ تاريخي زبان فارسي›› اين موسسه ادامه داد. وي به سال 1350 از وزارت آموزش و پرورش به فرهنگستان ادب و هنر منتقل گشت و از آن پس دربيشتر فعاليتهاي فرهنگي داخلي و خارجي اعم از كنگره ها ، سمينارها ، بزرگداشت ها و....حضور داشته است.

برخى از آثار او در حوزه تصحيح و تحشيه متون كهن عبارتند از: منشأت خاقانى، انتشارات دانشگاه تهران ۱۳۴۹ مرزبان نامه در دو جلد، بنياد فرهنگ ايران ۱۳۵۲ ترجمه كليله ودمنه با مقدمه دكتر خانلرى، انتشارات خوارزمى ۱۳۶۲ شرح التعرف لمذهب التصوف، مستملى نجارى، در ۵جلد تاريخ نامه طبرى سه جلد، جوامع التواريخ رشيدى، حديقة الحقيقه، ويس و رامين و... در كنار كار تحقيق و پژوهش، محمد روشن بيش از ۴۵سال است كه به كار تدريس ادبيات فارسى مشغول است.