top of page

بخشی از کتاب “اسب‌های اندوه از هوش می‎رفتند”

با بغض شعری مرطوب

در حلق چشمانت

شرق آسمان بی‌جهت را

در دوردست اندازه‌ی ارتفاع

بدرقه می‌کنی مرا

باید دیشب پریده باشم

بی خدانگهدارگفتن وُ بی‌ وزن

لنگر کَشتی تن را

که اندام نداشت

برکشیده باشم

و باز هم

پریده باشم

با بغض شعری مرطوب

در حلق چشمانت

شرق آسمان بی‌جهت را

در دوردست اندازه‌ی ارتفاع

بدرقه می‌کنی مرا

باید دیشب پریده باشم

بی خدانگهدارگفتن وُ بی‌ وزن

لنگر کَشتی تن را

که اندام نداشت

برکشیده باشم

و باز هم

پریده باشم

نردبام کرم خطوط

در متن جسمش

خیره‌ی خواب

هوای دو گیج‌گاه تلخش را

زیر صندلی

تف می‌کرد

Comments


اسب های اندوه از هوش می‌رفتند

نشر ناکجا

10,90€

614034_103e8f4ab0ae4536a38b319d3eb437ed~

حمید رحیمی

Image-empty-state_edited.png
نشر چشمه

9.9$

Image-empty-state_edited.png
نشر چشمه

9.9$

bottom of page