طه ندا، متوفی در ۱۹۹۹ میلادی از اساتید برجستهٔ زبان‌های شرقی و ادبیات تطیبیقی در دانشگاه‌های مصر و بیروت بود و آثار فراوانی چون دراسات فی الشاهنامه، مدینة البخاری، الحکم الترکی فی ایران و … از او به جای مانده است. وی بنیان‌گذار انستیتوی زبان‌های شرقی در دانشگاه اسکندریه و از اساتید برجستهٔ ادبیات تطبیقی در سرزمین‌های عربی است.
 
ادبیات تطبیقی، خاستگاهی غربی دارد، اما به‌تدریج در پژوهش‌های اهل شرق نیز جایگاهی برای خود می‌یابد. این شاخه از نقد ادبی، اسباب شکوفایی ادبیات ملت‌ها و همگرایی و تفاهم بیشتر جوامع انسانی را فراهم می‌نماید و به روشنداشت سهم و نقش هر ملت در آفرینش اندیشه‌های بلند موجود در این جهان پهناور می‌پردازد.
نویسندهٔ کتاب، بنیان‌گذار انستیتوی زبان‌های شرقی در دانشگاه اسکندریه و از اساتید برجستهٔ ادبیات تطبیقی در سرزمین‌های عربی است. نظر به وجود پیوندهای استوار زبان‌های عربی و فارسی و اشتراکات فراوان عرب‌ها با ایرانیان و ترکان مسلمان، بخش اصلی پژوهش‌های نویسنده در این اثر، به روشنداشت موضوعات مزبور اختصاص دارد. در فصلی نیز به بررسی ادبیات اسلامی در اروپا و معرفی آثاری می‌پردازد که در گذر زمان به دیگر سرزمین‌ها راه یافته است.