کتاب "خزران" (چاپ ۱۹۷۶) از معروفترین آثار کوستلر است. خزران یا خزرها قومی ساکن در شمال و شمال غرب دریای خزر بودند. حوالی سال ۷۴۰ میلادی آنها در برابر پیشروی لشکریان اسلام ایستادگی کردند و آنگاه که بسیاری از همنژادان ترکشان به اسلام گرویدند، خزران به دین یهود روی آوردند و کوشیدند به عنوان نیروی سومی در میان اسلام و مسیحت، استقبال خود را در رویارویی با خلافت بغداد از یکسو و با امپراتوری قسطنیه از سوی دیگر حفظ کنند.
دولت یهودی خزر تا حدود ۵۰۰ سال بعد با افت و خیز موجودیت خود را حفظ کرد. پس از آنکه روس ها با امپراتوری بیزانس کنار آمدند و به مسیحیت گرویدند با پشتیبانی قسطنیه بر متصرفات خزران تاختند و دولت خزر در سراشیبی تلاشی قرار گرفت. یهودیان خزری در اثر ضربات اقوام مهاجم به سوی اوکراین و مجارستان و لهستان رانده می شدند تا سرانجام طوفان عظیم ایلغار تاتار برخاست و آخرین رمق زندگانی خزران در زیر ستم ستوران مغول به سرآمد . آخرین ذکر یاد از خزرها به عنوان یک ملت در تاریخ ۴۷-۱۲۴۵ میلادی در اختیار است و پس از آن، طومار این ملت و دولت در هم پیچید.
کلستر با استناد به قضیه خزران که عمداً آن را "قبیله سیزدهم" (علاوه بر ۱۲ قبیله اولیه بنی اسرائیل) می نامد، و نیز ذکر دیگر مستندات، اختصاص نژادی دین یهود را نفی می کند و اظهار می دارد که "یهودی را نمی توان نژادی خاص به شمار آورد ، تنها چیزی که یهودی را از غیر یهودی می سازد، مسئله مذهب است".