حجت‌الله اصيل ۱۳۱۶ در كرتيل‌آباد ملاير به دنیا آمد و خواندن و نوشتن را نزد ملای ده آموخت. در ١٣٣٢ همراه خانواده‌اش به تهران آمد و در ١٣٣٦ درس خواندن را از نو آغاز كرد و در ظرف شش سال ديپلم رياضی گرفت. در ١٣٤٤ وارد دانشگاه شد و در دانشكده حقوق و علوم سياسی دانشگاه تهران به تحصيل پرداخت و در ١٣٥٣ درجه فوق ليسانس گرفت. اصيل در ضمن تحصيل وارد خدمت دولت شد و ٣١ سال در شركت مخابرات ايران كار كرد و در همان حال پس از فراغت از تحصيل به پژوهش در علوم انسانی پرداخت كه نتيجه آن شماری كتاب و مقاله است. «سيری در انديشه‌ی سياسی كسروی»، «آرمان‌شهر در انديشه‌ی ايرانی»، «برگزيده و شرح آثار ملک الشعرای بهار»، «برگزيده و شرح سياستنامه خواجه نظام‌الملك»، «برگزيده و شرح اشعار اشرف‌الدين گيلان»، و ترجمه‌ی «ادبيات فارسی از جامی تا روزگار ما» نوشته‌ی محمدرضا شفيعی كدكنی (به انگليسی) و.... از جمله آثار این پژوهشگر کشورمان است. حجت‌الله اصیل سوم آذر در سن ۸۱ سالگی در بیمارستان ابن سینای تهران درگذشت.
 
میرزاملکم‌خان ناظم‌الدّوله سیاستمدار، روشنفکر و نویسنده‌ی عهد قاجار، منادی تجدد و مبلغ رویکرد به مدنیت باخترزمین بود. او درمان واپس‌ماندگی ایران را اقتباس کامل دست‌آوردهای غرب در همه‌ی زمینه‌های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی می‌دانست. نخستین برپاکننده‌ی نوعی محفل ماسونی به‌نام فراموش‌خانه در ایران بود و به سائقه‌ی نوخواهی و نوجویی‌اش در زمینه‌های گوناگون از جمله اصلاح خط فارسی به کوشش برخاست، و برای تبیین دیدگاه‌ها و باورهای خویش و ترویج آن‌چه برای پیشبرد جامعه‌ی ایرانی ضروری می‌پنداشت کوشش قلمی بسیار کرد و رساله‌ها پرداخت مطالعه‌ی آثار ملکم جوهر اندیشه و خواست راستین او را بر خواننده آشکار می‌کند و زمینه‌ی اندیشگی و چگونگی برخورد روشنفکران ایرانی با مقتضیات دنیای نو را بازمی‌نماید.
مجموعه‌ی حاضر، که تقریباً همه‌ی رساله‌های شناخته‌ی ملکم در آن گنجانیده شده، می‌تواند خواننده را با اندیشه‌ی ملکم و از راه آن، با خط اصلی اندیشه‌ی نوگرایانه‌ای که از سده‌ی سیزده هجری قمری آغاز شد و به انقلاب مشروطیت ایران انجامید آشنا سازد.