کتاب مشتمل است بر نقدها، سمینارها، تاریخ اولیه سینمای ایران، فیلمنامه زنبورک، عکس‌ها، اسناد، دستنوشته‌ها، کاریکاتورها و مصاحبه‌ای مفصل با فرّخ غفاری. او موسس کانون فیلم ایران، مدیرعامل استودیو ایران‌نما، فیلمساز مستند و داستانی، ایران‌شناس، پژوهشگر تعزیه و تئاتر ایرانی و بینانگذار سینمای ملی ایران و اولین نویسنده تاریخ سینمای ایران است. این کتاب به کوشش سعید نوری در فرانسه و ایران تهیه شده و از مجموعه دوازده ساعت مصاحبه تصویری با فرّخ غفاری و پژوهش در اسناد سینمای ایران و یافتن مجموعه عکس‌های خصوصی وی فراهم شده‌است. نقد فرّخ غفاری بر «شب نشینی در جهنم» از نمونه نقدهای موثر و موفق تاریخ نقدنویسی سینمای ایران است که در این کتاب آمده‌است. میزگردی با حضور فرّخ غفاری، جلال ستاری، بهمن فرمان‌آرا، خسرو سینایی و پرویز کیمیاوی درباره وضعیت سینمای ایران پیش از انقلاب هم در ادامه آمده‌است. نسخه اصلی فیلمنامه زنبورک که سندی است بر نثر عامیانه و منشیانه دوران قاجار همراه با مقدمه یکی از همکاران فیلمنامه‌نویس او از دیگر بخش‌های کتاب است. اما خود گفت‌وگو با فرّخ غفاری به همه ابعاد زندگی خانوادگی، پیشینه فرهنگی - سیاسی اجداد او تا امروز می‌پردازد و اطلاعاتی ضروری از دوران قاجار گرفته تا جنگ دوم جهانی و نهایتاً تا پایان قرن بیستم را ارائه می‌کند. کارنامه فیلم‌سازی فرّخ غفاری با فیلم «جنوب شهر 1337» آغاز می‌شود که جزو اولین فیلمهای نئورئالیستی تاریخ سینمای ایران است و توسط دولت وقت سانسور و قلع و قمع شده‌است چرا که در بخشی از فیلم به وضعیت نابسامان کارگران ساختمانی و نداشتن بیمه و تامین جانی آنان پرداخته است. کارهای مستند و تبلیغاتی که غفاری برای شرکت نفت و سایر ارگان‌ها ساخته و فیلم‌های تبلیغاتی که او برای کسانی چون احمد شاملو و مجله هفتگی‌اش ساخته بخش دیگری از فعالیت سینمایی اوست. اما فرّخ غفاری ایران شناس هم بوده‌است و کتابی درباره جغرافیای شمال ایران نوشته است و همچنین کتابی به نام «تئاتر ایرانی» درباره تعزیه. علاقه او به سنت نمایش ایرانی که در فیلم‌هایش هم نمود پیدا کرده‌است از دیگر ویژگی‌های آثار اوست. او به عنوان معاون فرهنگی تلویزیون ملی از بدو تاسیس تا سال 1357 فعالیت کرده‌است و بسیاری از فیلمسازان نسل دوم تاریخ سینمای ایران در آن دوره به دعوت غفاری در تلویزیون فیلم ساخته‌اند. سعید نوری این مصاحبه را در سال 1385 چند ماه قبل از فوت فرّخ غفاری در پاریس انجام داده‌است. خودش می‌گوید که قرار ملاقات با غفاری برای دو جلسه بوده اما چون کار تمام نشده‌است این دو جلسه‌ها پنج مرتبه هم تمدید شده‌اند تا او دوازده ساعت مصاحبه از غفاری ضبط کند که در فیلم مستند «روزگار فرّخ» گزیده هایی از این گفتگو آمده‌است. تعدادی از سئوالات را هم سعید عقیقی از تهران برای سعید نوری فرستاده تا گفت‌وگوی جامع‌تر باشد. نوری بعد از هر جلسه گفتگو با غفاری فیلم‌های گرفته شده را بازبینی کرده و در انتهای مصاحبه اش، که به ترتیب تاریخ روزشمار زندگی غفاری تنظیم شده، بخشی به عنوان «سئوالات پراکنده» جا‌گرفته که مربوط به سئوالاتی‌ است که از دل فیلم‌های مصاحبه بیرون آمده‌است. کنجکاوی غفاری در این مصاحبه خیلی جالب توجه است چرا که بعضاً او هم از نوری سئوالاتی درباره وضع امروز سینمای ایران می‌پرسد همچنان که هر آنچه می‌داند را سخاوتمندانه در اختیار مصاحبه‌گر می‌گذارد و آنچه را از یاد برده‌است با اصرار و تلاش به یاد می‌آورد. کتاب بیش از دویست عکس از کودکی تا کهنسالی فرّخ غفاری را در خود دارد همچنان که عکس روی جلد از ناصر تقوایی است که در سال ۱۹۹۶ در سفر به پاریس از فرّخ غفاری گرفته است. او ده عکس به این کتاب هدیه کرده‌ که در انتهای کتاب، رنگی چاپ شده است.