دشتان واژه‌ی فارسی پهلوی است که در این کتاب به جای واژه‌ی قاعدگی به کار رفته است. کتاب پیشِ رو درباره‌ی قاعدگی است و نشانگان پیش از، امروز با نام PMS شناخته میشود. وضعیتی زیستی که بسیاری از زنان در سنین باروری با آن درگیرند و زندگی روزمرهشان را تحت‌تأثیر قرار میدهد. این اثر پژوهشی، قاعدگی و همه‌ی مسائل و موضوعات مربوط به آن را در تاریخ و اسطوره نیز دنبال میکند و به دنبالِ یافتن پاسخی است به این پرسش: چرا قاعدگی همواره مسئلهای پنهان و مذموم در فرهنگها و باورهای کهن و امروزی بوده است؟ در واقع این پرسش، پاسخ تقریباً روشنی دارد که ردپای آن در متون دینی و حتا اسطورههای جهانی دیده میشود و ریشه در فرهنگی چند هزار‌ساله دارد. نگاه منفی نسبت‌به این پدیده و طبعاً نادیده گرفتن آن، وجه مشترک بسیاری از فرهنگها و سنتهاست. نخستین بهانه‌ی نوشتن این کتاب، مقالهای است که چندی پیش نوشته بودم؛ مقالهای پژوهشی با عنوان «جنون ماهانه و زنان نویسنده». موضوع محوری آن، بررسی نشانگان اختلالات پیش از عادت ماهانه (پیاماس) در زنان نویسنده بود. با توجه به زمینه‌ی کاری‌ام یعنی نقد ادبی، در آن مقاله کوشیده بودم به این سؤال پاسخ دهم که چرا در آثار داستانی زنان نویسنده، عادت ماهانه و نشانگان فراگیر پیش از آن، به عنوان یک ویژگی زیستی روزمره، در توصیفات زنانه‌ی شخصیتهای داستانی به کار نمیآید؟ نتایج آماری مقاله‌ی مذکور نشان داد که اکثریت زنان نویسنده‌ی ایرانی با سندرم پیاماس آشنایی دارند
