این رمان داستان پسرکی نوجوان را روایت می‌کند که در مسیر مدرسه گرفتار یک آدم روانی می شود و اتفاق شومی در زندگیش رقم می خورد، این زخم در کنار دیگر کابوس ها، باعث به هم ریختن و در هم شکستن شالوده اصلی زندگی‌اش می شود، تا ناخواسته دست به کارهایی بزند که ماجراهای تلخ دیگری شکل بگیرد، بخشی از کابوس‌های دائمی‌اش بشود.
ناشر این اثر در معرفی آن عنوان داشته است: گاهی اثار یک اتفاق می‌تواند سایه‌ای سنگین بیاندازد بر تمام روزهای عمر،  همچون کابوسی جهنمی هر لحظه از زندگی تکرار شود و انسان را رها نکند. سایه‌ای که مثل رد یک زخم قدیمی و محو نشدنی حک می‌شود روی تارهای نامرئی روح، خودش را پهن می‌کند بر ویرانه‌های هستی آدم و دنیای در پیش رویش را سیاه تر از رنگ شب می کند، همه چیز را از آن خود می‌کند و بعد تباهی از راه می‌رسد. «سایه‌های سکوت»، داستان یکی از این آدم‌ها  و یکی از این اتفاق‌های شوم است
علی قانع، متولد ۱۳۴۰ در شمال ایران است. ابتدای کارش با نویسندگی بود و سه مجموعه داستان او «وسوسه‌های اردیبهشت» ۱۳۸۱کاندیدای جایزه کتاب سال ارشاد و «مورچه هایی که پدرم را خوردند» ۱۳۸۵برنده جایزه ادبی اصفهان و «راهپیمایی روی ماه» ۱۳۸۹ نام دارد.
علی قانع علاوه بر رشته اصلی‌اش نساجی، بخاطر علاقه به ادبیات مدرک مترجمی زبان انگلیسی را گرفت و چند رمان موفق خارجی را ترجمه نمود که می‌توان به «اتاق»، «همسر ببر»، «باغ‌های کیوتو» و «آدمکش‌ها» و... اشاره کرد. «سایه‌های سکوت» اولین رمان تألیفی علی قانع است که به گفته خودش حاصل تجربه سال‌های اخیر او در مسیر ادبیات است.