این رمان داستان یک بانکدار بسیار باهوش است که در سفرهای گوناگون به نتایجی اسف بار می رسد. تمام سرمایه ی خود را بر میدارد و به سوئیس می رود. چرا؟ او پیش بینی کرده بود در این سال ایران دچار تغییرات سیاسی عظیمی می شود، بین ایران و اعراب جنگ بزرگی رخ می دهد و منابع نفتی جهان به خطر می افتد و البته یک رکود بزرگ در اروپا و آمریکا به وقوع می پیوندد. جای تعجب نیست چرا محمدرضا شاه از این کتاب آن هم دو سال قبل از وقوع عصبانی شود. او موج ها را حس می کرد. بقیه ی دنیا هم حس می کردند. اما کسی جز پل امین اردمن جرئت بیان آن را نداشت. گفتن واقعیت، آن هم مدل های ترسناک و دردناک آن همیشه جرئت می خواهد، چون انسان ها همیشه مکانیسم هایی دفاعی دارند برای قبول نکردن و حتی مطرود کردن فرد گویند
این کتاب تنها یک رمان سیاسی نیست، ساختار داستانی قوی و جذابی دارد، فضای بین بانک داران و سیاست های کلان اقتصادی جهان را به خوبی تصویر می کند و البته شما را با فرهنگ خوردن انواع مشروب آشنا می کند. سال ها پیش نشر امیر کبیر دست به انتشار آن زد و اتفاقا با استقبال خوبی هم رو به رو شد. چون هنوز جامعه در جو انقلابی بود و خواندن چنین کتابی هیجان انگیز بود. امروز هم خواندنش جذابیت خاص خود را دارد. چرا یک نویسنده توانست به این خوبی انقلاب ایران، جنگ ایران و عراق، جنگ خلیج فارس و رکود اقتصاد جهانی در سال 1979 را پیش بینی کند؟