«تاد و جودی، زن و شوهری هستند که سال‌های زیادی عاشقانه در کنار هم زندگی کرده‌اند، اما به مرور زمان، روند زندگی و یکنواختی آن به‌گونه‌ای رقم می‌خورد که تغییر بزرگی در روابطشان ایجاد می‌شود. مرد در عین حال که به همسرش عشق می‌ورزد، روابط عاشقانه‌ای با یک دختر جوان پیدا می‌کند و دوگانگی و تناقضاتی در خود می‌بیند...» این رمان در دو بخش تدوین شده. بخش اول با عنوان «جودی و تاد» شامل بیست و هشت فصل است وعنوان بخش دوم «جودی» است. در آغاز داستان می‌خوانیم: «اوایل ماه سپتامبر است. جودی برت در آشپزخانه شام می‌پزد. پنجره‌ی شرقی اتاق خواب به لطف فضای باز مجتمع آپارتمانی، چشم‌انداز خوبی دارد و جودی می‌تواند بی‌ آنکه دیده شود دورنمای دریاچه و آسمان را ببیند که با نور شبانگاهی یک‌دست آبی شده‌اند. خط افق، باریک و نازک و با ته‌رنگی تیره، بسیار نزدیک است؛ گویی می‌توان لمسش کرد. جودی از دیدن قوس نمایان افق که او را دربرگرفته لذت می‌برد. این حس در مهاربودن، بیش از هر چیز دیگری او را عاشق زندگی در آشیانه‌اش در طبقه بیست‌وهفتم می‌کند. در چهل و پنج سالگی هنوز هم خودش را جوان می‌بیند. بیشتر از آنکه چشم به آینده داشته باشد، در حال زندگی می‌کند و بر روزهایش تمرکز دارد. بی ‌آنکه خود متوجه باشد یا اصلا در موردش فکر کرده باشد، گمان می‌کند زندگی به طرز مطلوبی پیش خواهد رفت؛ هرچند آینده نامعلوم و مبهم است. درواقع، روحش هم خبر ندارد که حالا زندگی‌اش به نقطه عطف خود رسیده و روحیه‌ی بانشاط و انعطاف‌پذیرش به مرحله‌ی نهایی تباهی نزدیک شده است؛ زندگی زناشویی بیست ساله‌اش با تاد گیلبرت به تدریج رو به فرسایش است.»