نویسنده در مجموعه داستان «اکواریوم شماره چهار» در صدد است تا تازه ترین تجربه های داستان نویسی اش را در راستانی فشرده نویسی، رمزپردازی و خلق فضاسازی غیرمتعارف و شاید «کافکایی» به کار گیرد.
محتوای اغلب این مجموعه داستان در خوانند نوعی تامل و درنگ را موجب می شود. به نظر می رسد شاکله اغلب داستان های این کتاب بر همکاری مخاطب با نویسنده در جهت تکمیل داستان بنا شده است و به کارگیری نماد در فضای داستانی ار مشخصات دیگر این کتاب است.
این مجموعه شامل ۱۵ داستان کوتاه با نام های «آکواریوم شماره چهار»، «مار»، «صخره هاى کنار رودخانه»، «ماهى هایى مثل خرمگس »، «به احترام بى نظیر بوتو یک دقیقه سکوت کنید»، «دانه هاى سیاه برف»، «پوتین هاى سربازى»، «روباهى با چشمان مضطرب»، «دست هاى سنگى»، «نمى تونم تو رو همون طور که هستى بکشم»، «احمقانه ترین خوابى بود که مى توانستى ببینى»، «چروک هاى سرکش»، «داره نوازشش مى کنه»، «درخت هاى گردو» و «ترجیح مى دهیم کارمند باشیم تا باعث وقوع جنگ جهانى سوم شویم» است.
