کتاب «اجازه می‌فرمایید،‌ خواب شما را ببینم»‌ نوشته محمد صالح‌علاء( -۱۳۳۱)، ‌نویسنده،‌ برنامه‌ساز تلویزیونی،‌ شاعر و ترانه‌سرا است. این کتاب با حال و هوای خاصی در قالب دو روایت و پنج داستان نوشته شده است. روایتهای این کتاب زبانی نغز و شاعرانه دارند و اندکی طنز در زیرمتن‌شان وجود دارد. نویسنده سعی دارد تا با خلق قالبی نو با مخاطبانش ارتباط برقرار کند. تک تک جملات و ترکیب‌های استفاده شده در این کتاب نشان از خلق و خوی شاعرانه صالح اعلا دارد. جملاتی که تا مدتها فراموش نخواهند شد. در بخشی از این کتاب می‌خوانیم: «پنج شنبه ۱۴ اسفند، ساعت ۱۱ صبح من عاشق شدم. هوا ابری بود و همه باران‎های عالم سر من می‎ریخت. گفتن از آن روزی که عاشق شدم چه خوب است. مثل اینکه روی زخمی را بخارانی، نه بیشتر. عشق مثل دامنی گر گرفته است، به هر طرف که می‎دوی شعله‎ورتر می‎گردی. چیزی به ظهر نمانده بود، تا ده شمردم و عاشق شدم، عا‎لم توفانی شد... پنجره را باز کردم و ناگهان عاشق شدم. پدر و مادرم هم بیدار بودند، چنان که گفتگوی ایشان را می‎شنیدم، گفتگوی والدینم مناجات بود. پدرم می‎فرمودند: «خانم! پسرمان به سلامتی عاشق شده است» و مادرم آهسته آهسته به نجوا می‎گفتند: «اسپند دود می‎کنم، عشق در خانه ما شگون دارد.» بعد سر می‎چرخانیدند رو به آسمان و می‎گفتند: «خدایا! بار الها! همه بچه‎های این سرزمین عاشق باشند. صدقه سر آنها، بچه‎های من هم عاشق باشند».