عصر سیمین به دورهای از شكوفایی ادبیات روسیه كه گستره زمانی مشخص از اواخر قرن نوزدهم تا اوایل قرن بیستم دارد، اطلاق میشود. این دوره، عصر سنت ادبی روسیه قرن نوزدهم است، گرچه شاعران آوانگاردی چون بورلیوك، گروچسكی و مایاكو سعی در تغییر بنیادی آن داشتند. در این دوره، روسیه هم شاهد تغییر و تحولات اجتماعی و هم فرهنگی بود. برداشت رئالیستی از زندگی، دیگر نویسندهها را اغنا نمیكرد. از دل بحثهای آنان با هنرمندان كلاسیك قرن نوزده، جبنشهای ادبی تازهای سربرآورد، از جمله سمبولیسم، آكمهایسم و فوتوریسم جنبشهای ادبی غالبی به شمار میآمدند؛ با این حال مكاتب ادبی دیگری نیز، از جمله آنارشیسم عرفانی مطرح شدند. عصر سیمین، پس از جنگ داخلی روسیه به سر آمد. در كتاب حاضر، ضمن بحث درباره عصر سیمین، به ارائه شاعران و شعرهای جنبشهای سمبولیسم، آكمهایسم و فوتوریسم پرداخته شده است. صدای آبشار دور؛ پشم زرین؛ در سوگ بلوك؛ رزانه؛ زن لوط؛ رشوبرت در آب؛ ابرها بازی درمیآرن؛ وقتی اسبها میمیرند؛ به كمراضیام؛ دختران، آنهایند كه قدم میزنند از جمله عنوانهای شعرهای این مجموعه است."
از شاعران عصر سیمین شعر روسی
نویسنده: ولادیمیر سالاویف، الکساندر بلوک، آندرهی بلی، ولادیمیر ناباکف و...
مترجم: رخشنده رهگوی
ناشر: نشر چشمه
تاریخ انتشار: ۱۳۸۸
۱۷۴ صفحه