این کتاب ماهیت اشتیاق به جهل را وارسی خواهد کرد. از یک سو، به این می‌پردازد که ما چطور می‌کوشیم از سر و کله زدن با دانش ترومازا اجتناب کنیم، و از طرف دیگر، تحلیل می‌کند که جوامع چگونه راه‌های همیشه جدیدی برای انکار اطلاعاتی پیدا می‌کنند که ممکن است ساختارهای قدرت یا سازوکارهای ایدئولوژیکِ حافظ نظم موجود را تحلیل ببرد. همچنین تلاش خواهد کرد تا توضیح بدهد چطور در جوامع پساصنعتی و دانش‌بنیاد، قدرت جهل قوت جدید و تعجب‌آوری پیدا کرده، حتی حالا که مردم می‌توانند به کمک علم و فناوری‌های جدید چیزهای بیشتری از قبل راجع به یکدیگر و خودشان بفهمند. شیوه‌ی پیوند ما با دانش هرگز خنثی نیست، به همین خاطر است که واژه‌ی اشتیاق، که بنا به تعریف واژه‌نامه‌ی مریام وبستر، احساس یا عقیده‌ی شدید، برانگیزاننده و بیش از حد است، می‌تواند به ما کمک کند که نه‌تنها بفهمیم افراد چرا از چیزی که حقیقت پنداشته می‌شود استقبال می‌کنند، بلکه این را هم درک کنیم که چرا آن را نادیده می‌گیرند، یا انکار یا نفی می‌کنند. کنجکاوی اشتیاق قلبی بعضی‌هاست و وقتی افراد از تردید کردن در دانش تثبیت‌شده دست بکشند، فقدان این اشتیاق هم ممکن است درهای جدیدی به روی جهل باز کند.