داستان « الدورادو » ماجرای مهاجرانی را نقل می کند که در جست وجوی سعادت و به قیمت دست شستن از زندگی، برای رسیدن به سرزمین رویایی، هرگونه رنج و سختی را به جان می خرند. تب مهاجرت و رویای زندگی در اروپا، زنان و مردان بسیاری را وا می دارد که در رویارویی با مرگ، بیماری، تشنگی، گرسنگی و برای حفظ بقا، هویت و منش انسانی خود را از دست دهند و به شنیع ترین اعمال دست بزنند. در داستان « الدورادو » این تغییر هویت، از زاویه ای دیگر نیز دنبال می شود: سالواتوره پیراچی، فرمانده ی کشتی، مامور نجات مهاجرانی است که در دام قاچاقچیان انسان گرفتار شده اند. او مهاجران را از طوفان و امواج سهمگین دریا نجات می دهد ولی باید آن ها را به کشورشان بازگرداند. سالواتوره پیراچی که این همه تناقض در رفتار خود را تاب نمی آورد، برمی آشوبد، به گذشته اش پشت می کند و سرزمین خود را به قصد نامعلومی ترک می کند. داستان « الدورادو » با دو راوی پیش می رود: یک بخش از زبان سلیمان، جوانی که برای زندگی بهتر روانه ی اروپا است، روایت می شود و بخش دیگر را سالواتوره پیراچی، فرمانده ی کشتی ای که روانه ی افریقا است، روایت می کند. و سرانجام در بخش پایانی کتاب، این دو در برابر هم قرار می گیرند. نویسنده با بیانی تراژیک، داستان مهاجرانی را به تصویر می کشد که با انبوهی از خیال و آرزو سرزمین مادری خود را ترک می کنند و در رویای رسیدن به آرمان شهر از همه چیز خود می گذرند. « الدورادو » روایتگر داستان تلخ تغییر هویت انسانی و دیگر پیامدهای مهاجرت است. موضوعی که مسئله و دغدغه ی روز جوانان ماست.