امپراتور جونز در بین آثار اونیل نقطه عطفی به شمار می‌آید. این نمایش نامه که کمتر به دیالوگ و بیشتر، برای تکمیل زبان نمایشی به تاثیرات صحنه و صدا متکی است، کلیدی بود که اونیل برای گشودن در همه گنجینه های تئاتر مدرن خود پیدا کرد. بروتوس جونز حاکم سیاه پوست مستبدی است که با طغیان مردم سرنگون میشود و پا به فرار می گذارد. او تمام شب در جنگل دور خود می گردد و اونیل در این شب هولناک و در جنگل خاطرات او نقاب های تمدن بشری را از چهره او بر می گیرد و او را به ریشه های نژادی و انسانی خود بر می گرداند. طنز قضیه در این است که بروتوس جونز وارث همه ارزش های معامله گران سپید پوستی است که اجداد او را از آفریقا به بازار برده فروشان کشانده بودند.