«مأموریت من» از مجموعه‌ی «برونکو و دوستان» داستانی تصویری و دوست‌داشتنی درباره‌ی کمک، دوستی، انتخاب و تفکر است؛ داستان سگی مهربان و دوست‌داشتنی به نام برونکو. برونکو همیشه از اینکه با دوستان قدیمی‌اش وقت بگذراند، خوشحال است. اما یک روز این سگ کوچولو در موقعیت عجیبی قرار می‌گیرد: زنبوری کوچک از او کمک می‌خواهد. آیا این سگ مهربان دوست دارد به زنبور کوچک کمک کند؟ او آزاد است که هر تصمیمی دلش می‌خواهد بگیرد. اما آیا برونکو می‌تواند تشخیص بدهد که انتخاب درست کدام است؟ در پایان کتاب «مأموریت من»، شعری از سعدی آمده است تا پیام داستان را بهتر منتقل کند: «بنی‌آدم اعضای یکدیگرند/ که در آفرینش ز یک گوهرند/ چو عضوی به درد آورد روزگار/ دگر عضوها را نماند قرار». این شعر همسو با موضوع کتاب می‌گوید که آدم‌ها مانند اندام‌های یک بدن هستند. هنگامی‌که درد و رنجی برای یکی از اندام‌ها پیش می‌آید، اندام‌های دیگر هم آسایش و آرامش‌شان را از دست می‌دهند.