«بعد از ظهر غمگین» داستان پاره پاره‌ی یک سفر است، از جایی که «حول حالنا می‌خوانیم و در باغچه‌مان هیچ سبزینه‌ای نخواهد رست» به غربتی که در آن «ثانیه‌ها هم بی‌رحمند». مهاجرتی‌ست که در آن «ریل‌های بازگشت را شبانه دزدیده‌اند» به جایی که «دلتنگی در چمدانی در گوشه‌ای اتاق می‌روید» و هنوز هم «آواز زنجیرها شنیده می‌شود». «بعد از ظهر غمگین» یک احساس معلق است از عشق، احساسی که جایی در لابه‌لای این مهاجرت ناگزیر جامانده است و گرچه «مقصد جائیست فارغ از آغوش عشق» اما هنوز هم «درجایی که نمی‌دانیم کجاست/ رو به تمام آینه‌ها لبخند می‌زند». «بعد از ظهر غمگین» فریاد نیست، اعتراض خاموشی‌ست به «مه و خاکستر»، اعتراضی امیدوارانه که گرچه در آن «آوار آوار ابر است و فقدان پرنده» اما عاقبت «روزی کودکان با شعرهای آن درناهای سپید خواهند ساخت».
 
 
«بعد از ظهر غمگین» اولین مجموعه شعر منتشر شده‌ »علیرضا شمس» است که شامل 40 قطعه شعر سپید در 86 صفحه می‌باشد. این کتاب از طریق سایت‌های lulu، Amazon و نشر ناکجا قابل تهیه است.