لودویگ فون میزس در عصر آزادی ستیزی و آزادی گریزی «شوالیه آزادی» بود. در روزهایی که یکی با آرمان های کمونیستی سوسیالیستی دیگری با شعارهای فاشیستی و برخی هم با سنت های محافظه کارانه به آزادی های فردی و هر نگرش لیبرالی میتاختند و هر یک به گونه ای دولت حکومت» را می ستودند میزس از انگشت شمار متفکرانی بود که از آزادی شهروند در برابر انواع دولت پرستی دفاع کرد. او رویگردانی از ایده های لیبرالیسم را سرآغاز تباهی و خونریزی می دانست به همین دلیل در واقع برای خوشبختی بشر مبارزه می کرد میزس در این کتاب با لحنی ،جدی البته سرخورده و گاه عصبی و توامان ،غمگین تلاش های سیاسی و علمی خود را شرح میدهد کتاب در واقع سرگذشت افکار و نظریه های اوست و نه شرح وقایع روزمره زندگی اش با کمک آنچه او در این خاطرات روایت کرده است هم میتوان زمینه و زمانه او را شناخت و هم میتوان دیدی کلی و آگاهی بخش درباره ی اندیشه هایش به دست آورد در جدال شوالیه وار او در دفاع از آزادی.