نویسنده در این کتاب نه تنها شرح زندگی و احوال زنان شاعر عصر قاجار (قرن سیزدهم هجری تا نیمه قرن چهاردهم) را بیان می‌کند بلکه ضمن بررسی حساسیت‌ها و موضوعات مورد علاقه این بانوان شاعر تلاش می‌کند از خلال شرح حال آن‌ها شرایط اجتماعی و فرهنگی زمان‌شان را بشناساند". از 90 نفر شاعران ایرانی این تذکره نیمی از آنان از شاعران قرن سیزدهم، هستند. 26 تن، قرون سیزدهم و چهاردهم را درک کرده‌اند و 16 تن دیگر از شاعران قرن چهاردهم هستند..... شاعران پارسی‌‌گویی که فصل دوم تذکره اندرونی را به خود اختصاص داده‌اند، سی و چهار تن هستند که از نظر تاریخی 2 تن در قرن چهاردهم، 15 تن در قرون سیزدهم و چهاردهم، 12 تن در طول قرن سیزدهم و 4 تن دیگر متولدین قرن دوازدهم هستند که در قرن سیزدهم زیسته و درگذشته‌اند.... بررسی زندگی‌نامه زنان شاعر پارسی‌گو حاکی است که آن‌ها نیز از وابستگان خانواده‌های سلطنتی یا اهل علم و ادب بوده‌اند و از امکانات و زمینه‌های خاص اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و ادبی خانواده‌های خود سود می‌جسته‌اند و پدران، برادران، شوهران شاعر و نویسنده، معلمان زن و مرد ادیب، یاور و راهنمای آنان بوده‌اند".