رمان «تنها ابلهان زنده می‌مانند» از دو ماجرای عشقی پرده برمی دارد که در دو فاصله زمانی و مکانی مختلف اتفاق افتاده است، یکی در قلب ژرفترین دره‌های جهان و دیگری در صحراهای وسیع هند؛

در سال‌های ۱۹۴۰ آلتیا به همراه شوهرش که زلزله شناس است برای یافتن منشآ زلزله به اعماق شبه قاره هند سفر می کند، سفری پر ماجرا که به تحولی معنوی در وجودش می‌انجامد و طی اجرای مراسم و آیین های بودا، بتدریج به سوی کشیشی بودایی کشانده می‌شود تا در کنارش به آرامش برسد. سال‌ها بعد نوه‌اش مگی با شوهرش برای اداره کلینیک بهداشتی مخروبه و رها شده‌ای، به دره‌ای دور افتاده در پرو می‌روند و طی ماجراهای نفس‌گیر، با رهبر گروه‌های شورشی آشنا می شوند و در نهایت مجبور می شوند به همراه آنها در سفری ماجراجویانه و خطرناک به قلب جنگل‌های باران بزنند.
کیت ویلر به خوبی توانسته سرنوشت این دو زن جسور و ماجراجو را در هم تنیده و داستانی مهیج و زیبا بوجود آورد.
کیت ویلر که برای مجموعه داستان‌های کوتاهش به نام «نه از جایی که شروع کردم» چندین جایزه ادبی و بالا ترین تشویق‌ها را از طرف منتقدین دریافت کرده است، این بار در اولین داستان بلندش که با استقبال زیادی روبرو شده، خواننده را به جایی دور در آن سوی جهان می برد و در داستانی از عشق و دلدادگی گدشته و حال را در هم می آمیزد.