الیزا شوا دوزپن، نویسندهی جوان کره‌ای ــ سوییسی، با اولین رمانش، زمستان در سوکچو، در سال 2016، نگاه اهالی ادبیات را به خود جلب کرد و جوایز فرانسوی و سوییسی متعددی را به خود اختصاص داد. دومین رمان دوزپن، توپ‌های پاچینکو، در سال 2018، جایگاه او را به‌عنوان نویسنده‌ای صاحب سبک تثبیت کرد و جایزهی ادبی سوییس، جایزهی اِو دو لاکادمی روماند و جایزهی بلو ژان ــ مارک روبرتس را برایش به ارمغان آورد. «جلو آن‌ها سعی میکنم مثل پدربزرگم آرام غذا بخورم تا لحظهی تمام‌شدن غذا و سکوت سنگین بین‌مان را به تأخیر بیندازم. از زمانی که آمده‌ام، یک بار هم از سفرمان به کره حرفی نزده‌اند. باید برایش برنامه‌ریزی کرد، بلیت خرید. نمیدانم چه‌طور باید سر صحبت را باز کنم. از وقتی فرانسوی زبانِ اصلیام شده، زبان کره‌ای یادم رفته‌ است. اوایل‌اش، پدربزرگم کمکم میکرد، ولی دیگر این کار را نمیکند. به زبانی از کلمات ساده به‌انگلیسی یا کره‌ای و حرکات و ایماواشاره‌هایی اغراق‌آمیز با هم ارتباط برقرار میکنیم، ولی به‌ژاپنی هرگز.» (از متن کتاب)