جهانی‌سازی اطلاعات، دنیا را خیلی کوچک اما بسیار خطرناک می‌کند. هرکس همه را می‌بیند، همه‌چیز را می‌داند و نیز به آن‌چه که او را از دیگران جدا می‌کند، آگاهی دارد، بدون آن که تمایلی به نزدیک شدن به دیگران داشته باشد. اطلاعات که تا این اواخر به عنوان عامل بالندگی و پیشرفت دیده می‌شد، می‌تواند به عامل عدم تفاهم و حتی نفرت مبدل شود. اطلاعات نه تنها دیگر برای ایجاد ارتباط کافی نیست، حتی کارکردی معکوس دارد. اطلاعات با آشکارسازی تفاوت‌های فرهنگی و نابرابری‌ها، ما را مجبور می‌کند که برای تفاهم با دیگران، بیش‌تر تلاش کنیم. درست است که اطلاعات، دنیا را از لحاظ فنی به دهکده‌ای جهانی مبدل می‌کند، اما از لحاظ اجتماعی، فرهنگی و سیاسی آن را از هم می‌گسلد. نگارنده در کتاب حاضر به پاسخ‌گویی به این پرسش می‌پردازد که: چگونه هم‌زیستی فرهنگی میان ملت‌ها را با احترام به هویت و میراث فرهنگی آنان در سطح جهانی سازماندهی کنیم تا اطلاعات و ارتباطات به عامل‌های رویارویی و عدم تفاهم و جنگ مبدل نشود؟