حکومت شهری از شهرهای اسپانیا به دست کسی افتاده که نام او طاعون است و حکومت او حکومت وحشت و مرگ. آلبر کامو در نمایشنامه «حکومت نظامی (شهربندان)» توتالیتاریسم و حکومت وحشت را در هیئتِ طاعون به صحنه اثری نمایشی احضار کرده که به گفته خود او فرم آن آمیزه‌ای از تمام شکل‌های بیان تئاتری است. در این نمایشنامه طاعون تمثیلی است از نظام‌های سیاسی توتالیتر که در آن‌ها با برقراری وضعیت اضطراری، آن گونه که در زمان شیوع بیماری طاعون رخ می‌داد، آزادی انسانها به بند کشیده می‌شود. کامو این نمایشنامه را در دورانی نوشت که توتالیتاریسم به اشکال گوناگون و در قالب انواع ایدئولوژی‌ها در کار حصرِ آزادی بود و در مواردی نیز لیبرالیسم غربی با سکوتی منفعت‌طلبانه در قبال بعضی از نظام‌های توتالیتر که برقراری‌شان را به سود خود می‌دانست با آن‌ها همدست می‌شد.