خاطرات تهران و بیروت پیوند لبنان و بیروت را با ایران و تهران نشان می‌دهد. نویسنده کتاب در سن 13-12 سالگی و پس از پایان جنگ جهانی دوم برای زندگی با پدر و مادرش از راه لبنان، سوریه، عراق به ایران می‌ آید. جان اسکیلز ایوری،‌ به دور از یک‌سونگری و با ظرافت و دقت به برهه‌ای از تاریخ معاصر ایران نگاه کرده است. از رهگذر مطالعه این کتاب، می‌توان به نکات و اشارات تازه فراوانی دست پیدا کرد؛ از آن جمله می‌‌توان به گوشه‌های کم‌نوشته و ناگفته سیاست رضاشاهی در مقابل آلمان هیتلری اشاره کرد. علاوه‌براین، علاقه قلبی نویسنده به فرهنگ و تمدن ایران و به‌طورکلی خاورمیانه تصویری دلپذیر را برای خواننده ایرانی ترسیم می‌کند که در کمتر آثار نویسندگان غربیِ معاصر دیده می‌شود. تصویر واضحی که از بیروت و خاورمیانه توسط نویسنده ترسیم می‌شود از دیگر جذابیت‌های کتاب حاضر است. بیروت روزگاری سرآمد شهرهای خاورمیانه بود. مدارس و دانشگاه‌هایش نخبه‌های بسیاری را برای بسیاری از کشورهای خاورمیانه تربیت کردند. ایران هم از مدارس و دانشگاه‌های بیروت سهمی داشت. امیرعباس هویدا نخست‌وزیر را می‌توان از میان تحصیل‌کرده‌های بیروتی نام برد. همه اینها و پیوندهایی که میان ایران و لبنان وجود دارد، اشتراکات فرهنگی، گذار از سنت به مدرنیته و ... روایتی دست‌اول و پر از جزییات را پیش‌روی مخاطب می‌گذارد. اسکیلز ایوری در یادداشتی که برای ترجمه فارسی کتاب نوشته، آورده است: «