مریلین رابینسون متولد ۱۹۴۳ نویسنده­‌ی آمریکایی است. دانش ­آموخته‌ی ادبیات آمریکا از دانشگاه براون و دارای دکترای زبان انگلیسی از دانشگاه واشنگتن است. او سال­ها به عنوان استاد دانشگاه آیوواو عضو کارگاه نویسندگان مشغول تدریس بود و در سال ۲۰۱۶ بازنشسته شد. چهار رمان مریلین رابینسون که به فارسی هم ترجمه شده عبارت­اند از: خانه ­داری (۱۹۸۰) برنده­‌ی جایزه‌ی بنیادی همینگوی، پن؛ گیلیاد (۲۰۰۴) برنده­‌ی جایزه‌ی پولیتزر، جایزه­‌ی کانون منتقدان کتاب ملی و جایزه‌ی امبسادور؛ خانه (۲۰۰۸) برنده‌ی جایزه‌­ی اورنج و لوس­‌آنجلس تایمز؛ لی­لا (۲۰۱۴) برنده­‌ی کانون منتقدان کتاب ملی و نامزد نهایی جایزه­‌ی من­‌بوکر. برخی از آثار غیر داستانی مریلین رابینسون عبارت­ اند از: وقتی بچه بودم کتاب می­خواندم (۲۰۱۲)، حواس پرتی (۲۰۱۰)، سرزمین مادری (۱۹۸۹) نامزد نهایی جایزه­‌ی کتاب ملی؛ مرگ آدام (۱۹۹۸).
رابینسون در سال ۲۰۱۲ نشان ملی علوم انسانی را از باراک اوباما دریافت کرد و جایزه ­ی ادبی صلح دیتون ۲۰۱۶ را از آن خود ساخت. مریلین رابینسون شهرت جهانی­اش را برای دریافت نثر موزون و نگرش سنجیده ­اش در مورد انسان و مذهب در آثار داستانی و مقالاتش به دست آورده است.
 
خانه، سومین رمان رابینسون است که سال ۲۰۰۸ به چاپ رسید وباز هم در گیلیاد جریان دارد و به نوعی در ادامه داستان گیلیاد و در مورد همان خانواده گیلیادی از زبانی دیگر نوشته شده. جایزه کتاب ملی آن سال، اورنج انگلیس در سال ۲۰۰۹ و جایزه کتاب مسیحیت امروز سال ۲۰۰۹، بهترین کتاب سال و برنده جایزه کتاب لوس آنجلس تایمز و ، پرفروش ترین کتاب نیویورک تایمز، بهترین کتاب سال واشینگتن پست، بهترین کتاب بزرگترین روزنامه شمال کالیفرنیا یعنی سان فرانسیسکو کرونیکل را به خود اختصاص داد.
خانه کتابی است در مورد شک ها و تضادهای موجود میان رابطه یک پدر، و پسرش که از زبان دختر خانه بیان می شود. کتابی که در عین آرامش آتش فشانی در دل دارد.