دُری هیچ‌وقت تنها نمی‌ماند. حتی اگر خواهر و برادرش یا مادر و پدرش وقت نداشته باشند با او بازی کنند، او خودش دوستانی خیالی دارد که می‌تواند با آن‌ها برود ماجراجویی. هر بار هم اتفاق جدیدی برای خودش و دوستان خیالی‌اش می‌افتد. اما دُری را دست کم نگیرید. او خوب بلد است از پس هر دردسری بر بیاید، تازه دوستان خیالی‌اش هم هوایش را دارند. بیایید ببینیم این‌بار دُری چه فکر و خیالی در سر دارد. ابی هنلن، نویسنده‌ی این کتاب، در کودکی همیشه دنبال دوستی می‌گشت که بتواند با او بازی و خیال‌پردازی کند، اما هیچ‌وقت چنین دوستی پیدا نکرد. شاید فکر کنید که خب دیگر، حتماً تا آخر عمرش تنها ماند و غصه خورد. اما نه. ابی توی سرش برای خودش دوستی درست کرد و با کمک دوستش هم توانست بعدها در زندگی واقعی دوست پیدا کند. حالا ابی هنلن می‌خواهد به بچه‌ها کمک کند که مبادا فکر کنند تنها مانده‌اند و قرار هم هست تا ابد تنها بمانند.