در جستجوی نان، دومین مجلد از زندگی‌نامه‌ی سه‌بخشی ماکسیم گورکی نویسنده‌ی روس است که عنوان‌های آنها به ترتیب عبارت است از: دوران کودکی، در جستجوی نان (1918) و دانشگاه‌های من (1923) این داستان درباره‌ی دوران کودکی و نوجوانی نویسنده تا بیست سالگی اوست. گورکی در نیژنی نووگورود، واقع در کنار رود ولگا، به دنیا آمد و به هیچ‌وجه جزو پایین‌ترین طبقات که بعدها به مدح و ثنای آن پرداخت نبود، بلکه برخاسته از خانواده‌ای نسبتاً مرفه، شدیداً ارتدوکس و سنت‌گرا بود. در سه سالگی، که پدرش را که مردی نیک‌نفس و فهمیده و فعال بود، بر اثر بیماری وبا از دست داد، نخستین‌بار مزه‌ی بدبختی را چشید. هفت ساله بود که مادرش مرد و از آن زمان زندگی برایش جهنمی واقعی شد. خاطرات این دوران سخت تلخ است که موجب می‌شود بعدها نام مستعار «گورکی» را که به معنای «تلخ» است، برای خود انتخاب کند. به مدرسه نرفت و سواد را با خواندن کتاب مقدس نزد پدربزرگ بداخلاقش فراگرفت. هیچ‌کس و هیچ چیز دیگر در اطرافش برای رشد قوای فکری‌اش به او کمکی نکرد. زندگی دوروبرش سخت و حتی بسیار خشونت‌بار بود. گورکی با ورشکست‌شدن پدربزرگش، در حالی‌که کودکی بیش نبود، ناگزیر مادربزرگش را تنها موجودی را که برایش عزیز بود و دوستش می‌داشت، ترک گفت.