این کتاب اثر خانم ونسا مارتین، مورخ و ایران‌شناس انگلیسی است که در سال ۲۰۰۵ میلادی در لندن انتشار یافت و به‌زودی مورد توجه مورخان و پژوهشگران قرار گرفت. مؤلف با تکیه بر منابع بی‌شمار ـ فارسی و اروپایی ـ تلاش نموده بخشی از تاریخ قاجار را بر اساس رویکردی مردمی و جامع به نگارش درآورد. خانم مارتین که به زبان فارسی تسلط کامل دارد، استاد تاریخ خاورمیانه در دانشگاه لندن است و تاکنون کتب و مقالات زیادی راجع به ایران عصر قاجار، به‌ویژه نهضت مشروطیت به رشتۀ تحریر درآورده است. مؤلف برای اینکه اثری جامع و دقیق پدید آورد، در سال ۲۰۰۲ میلادی به شهرهای بوشهر، شیراز و اصفهان سفر کرد و ضمن بهره‌جویی از کتب، جراید و اسناد موجود در کتابخانه‌های آن شهرها با مورخان و پژوهشگران محلی نیز به تبادل نظر پرداخت. نویسنده در این کتاب به بررسی دورۀ شصت‌سالۀ بین جلوس محمدشاه (۱۲۵۰) و مرگ ناصرالدین شاه (۱۳۱۳) پرداخته است. مارتین تلاش می‌کند به دو پرسش اساسی در این کتاب پاسخ دهد: چگونه کشوری به وسعت ایران توانسته استقلال خود را حفظ کند و در خلال صدها سال ـ در قرن سیزدهم و قبل از آن ـ خود را از تسلط بیگانه برکنار دارد؟ و مسئلۀ منشأ انقلاب مشروطه ایران در سال ۱۲۸۵.