این رمان از زبان جوانی به نام مانی زرشناس روایت می‌شود. مانی زرشناس باستان‌شناسی است که از نوجوانی در آمریکا زندگی کرده و با اینکه با فرهنگ آمریکایی خو گرفته اما دوگانگی فرهنگی همچنان آزارش می‌دهد. شخصیت اصلی دیگر کتاب زنی به نام اویتا است. زنی که مانی عاشق اوست. دوگانگی‌های فرهنگی مانی روابط او را با اویتا به چالش می‌کشد. این رمان خط داستانی دیگری هم دارد که چهارهزار سال پیش در زیگورات سیلک می‌گذرد. در واقع خط داستانی دوم موضوع یکی از تحقیقات مانی زرشناس است. پدرام نیا درباره‌ی تلفیق این دو خط داستانی در کتابش گفته است: «شاید بتوان گفت که این نخستین بار در تاریخ ادبیات ماست که بستر زمانی و فرهنگی رمانی متعلق به چند هزار سال پیش است. گذشته از این‌ها، چون دو داستان در کنار هم تعریف می‌شوند و به گونه‌ای به یکدیگر پیوند خورده‌اند، رفت و برگشت‌های این دو بستر داستانی متفاوت نیز به دقت و تلاشی دوچندان نیاز داشت، تا خواننده را تا پایان با خود بکشاند. البته نمی‌دانم در این آزمون تا چه حد موفق بوده‌ام.»