سیدحسن حسینی شاعر، نویسنده، محقق و مترجم بود. کتاب‌های بیدل سپهری و سبک هندی، مشت در نمای درشت دو نمونه از پژوهشگری، براده‌ها و مقالات مثالی برای نویسندگی متفکرانه و عالمانه‌ی او، گنجشک و جبرئیل، سفرنامه‌ی گردباد و نوشداروی طرح ژنریک نمونه‌هایی از شیوه‌ی شعرهای اوست. او شاعری تجربه‌گرا و همواره مبتکر بود. تسلطش بر زبان عربی و انگلیسی او را بی‌واسطه با جریان‌های ادبی و هنری سایر کشورها آشنا می‌کرد؛ شعر و آینه و حمام روح دو نمونه از ترجمه‌های سیدحسن حسینی است. در دهه‌ی هفتاد به پژوهش در حوزه‌ی زبان‌شناسی با تمرکز روی سبک زبانی قرآن و شعر حافظ پرداخت که نتیجه‌ی آن تحقیقات وسیعی با عنوان «سبک قرآن و زبان حافظ» است که به‌زودی به چاپ خواهد رسید. سیدحسن حسینی در اول فروردین سال ۱۳۳۵ در محله‌ی سلسبیل تهران به دنیا آمد و در بامداد نهم فروردین سال ۱۳۸۳ بدرود حیات گفت.