اکبر قراخانی بهار متولد سال ۱۳۳۰ و دانش‌آموخته دانشگاه تهران و مدرسه عالی بازرگانی سابق (دانشگاه علامه) است. همزمان با فراغت از تحصیل به عنوان کارشناس علوم کامپیوتر و انفورماتیک، از سال‌های میانی دهه ۵۰ تا زمان بازنشستگی در اواخر دهه ۸۰، با معاونت انفورماتیک سازمان برنامه و بودجه وقت و یا سایر وزارتخانه ها و سازمان‌های دولتی همکاری داشته است. او علاوه بر مشارکت در اجرای پروژه‌های انفورماتیکی مربوط به مطالعه، تحلیل، طراحی و پیاده‌سازی سیستم‌های کاربردی ملی (نظیر طرح اصلاح اساسی سیستم و پایگاه اطلاعات جمعیت کشور)، در زمینه تدوین و تدریس دوره‌های مرتبط ضمن خدمت در سازمان برنامه و بودجه یا سایر سازمان‌های دولتی و تألیف یا ترجمه کتب مرتبط نیز فعالیت کرده است. قراخانی فعالیت‌های انتشاراتی خود را از ابتدای دهه ۵۰ با عضویت در هیأت نویسندگان مجله فضا شروع کرده است. آخرین کتاب او «سیستم و تفکر سیستمی» در نشر نی منتشر شده و کار در دست تألیف او کتابی است با عنوان «درباره مفهوم اطلاعات».
برخی از آثار او عبارتند از:
همکار «ماهنامه فضا» و «کانون فضایی ایران» (مرتبط با ماهنامه) در تألیف یا ترجمه مقالات و مطالب مرتبط با ستاره شناسی و علوم فضا (۱۳۵۷-۱۳۵۲).
مشارکت در ترجمه «دانشنامه» ۶ جلدی علمی عمومی و به خصوص جلد اول آن در «ریاضیات و کامپیوتر - ستاره شناسی و دانش فضا» در سال های میانی دهه ۱۳۶۰.
تألیف کتاب دو جلدی «مبانی کامپیوتر و برنامه نویسی آن»، منتشر شده در چندین نوبت توسط انتشارات سازمان برنامه و بودجه وقت در سال ۱۳۶۴ و به بعد.
مشاور و همکار مجله دانشمند در زمینه انتخاب، تألیف یا ترجمه مطالب در زمینه انفورماتیک (۱۳۶۴-۱۳۷۰).
تألیف کتاب «راهنمای معلم» درس «مبانی انفورماتیک» رشته ریاضی - فیزیک و «مبانی پردازش داده ها» برای رشته پیش دانشگاهی منتشر شده توسط سازمان کتاب‌های درسی وزارت آموزش و پرورش در سال‌های دهه ۱۳۷۰، همزمان با عضویت در شورای برنامه‌ریزی برای وارد کردن آموزش انفورماتیک به آموزش متوسطه در ایران و برگزاری دوره‌های توجیهی برای مدرسان.
تألیف و انتشار چند کتاب از جمله «مبانی طراحی سیستم» در سال‌های دهه ۱۳۷۰و ۸۰.
تألیف و انتشار نسخه انگلیسی کتاب «سیستم و تفکر سیستمی» در سال ۲۰۱۴.
تألیف و انتشار مقالات مرتبط در نشریات روز به مناسبت‌های مختلف در تمامی دوره‌ها.
 
کتاب سیستم و تفکر سیستمی به این موضوع می‌پردازد که جامعه‌ی بشری از مراحل «پیشاصنعتی»، با محوریت «ماده»، و «صنعتی»، با محوریت «انرژی»، عبور کرده و به مرحله‌ی «پساصنعتی»، با محوریت «اطلاعات»، رسیده است؛ دورانی که در آن به جای «ماشین» عصر صنعتی، «سیستم» عصر پساصنعتی حاکمیت دارد.
«ماشین» عصر صنعتی فقط شامل «سخت‌افزار» و فاقد روح بود و تنها با استفاده از انرژی کار می‌کرد. در صورتی که «سیستم» عصر پساصنعتی در کنار سخت‌افزار، شامل «نرم‌افزار» ــ به‌عنوان نوعی روح ــ نیز هست و علاوه بر انرژی، اطلاعات را نیز به روش‌های بسیار مؤثرتری از گذشته به‌کار می‌گیرد. مطالعه‌ی تاریخ نیز نشان می‌دهد تحولاتی که بشریت را به پیشرفت‌های حیرت‌انگیز امروز رسانده است، از زمان محور قرارگرفتن «انرژی» (عصر صنعت) شروع شده و با آغاز محور قرارگرفتن «اطلاعات» (عصر پساصنعت) به اوج خود رسیده است.