شادکامی در دل زندگی ما وجود دارد. غالب مردم درآمد بیشتری می‌خواهند و برای آن می‌کوشند، اما با اینکه جوامع غربی ثروتمندتر شده‌اند، مردمانش شادکام‌تر نشده‌اند. این جملات یاوه‌هایی قدیمی نیستند، بلکه واقعیاتی هستند که در کثیری از آثار و پژوهش‌های علمی ثابت شده‌اند. روش‌های خوبی برای سنجش میزان شادکامیِ افراد وجود دارد و تمامی شواهد گویای این است که به‌طور میانگین، امروزه مردم در قیاس با پنجاه سال پیش شادکام‌تر نیستند، درحالی‌که در همین مدت میانگینِ درآمد بیش از دوبرابر شده است. این تناقض در ایالات‌متحدۀ امریکا، بریتانیا و ژاپن صادق است. نویسندۀ این کتاب اقتصاددان است و این رشته کمک زیادی به او کرده است. اما از نظر او، در علم اقتصاد تغییر در شادکامی جامعه با تغییر در قدرت خریدْ یکسان – یا تقریباً یکسان – انگاشته شده است. او چنین نگرشی را نمی‌پذیرد و بر این باور است که تاریخ پنجاه‌سالۀ اخیر نیز نادرستی آن را نشان داده است. درعوض، از نظر او، در روان‌شناسیِ جدید شادکامی، امکان تدوین نگرشی جایگزین فراهم شده که، به‌جای ادعا، مبتنی بر شواهد و مدارک است. بدین‌ترتیب، او می‌کوشد با استفاده از روان‌شناسی جدید و همچنین علم اقتصاد، مغزشناسی، جامعه‌شناسی و فلسفه، دیدگاه تازه‌ای دراین‌باره شرح‌وبسط دهد که کدام سبک زندگی و کدام سیاست‌ها معقول‌اند.