«شبهای چهارشنبه عنوان یکی از هشت داستانی است که نام خود را به اولین مجموعه داستان آذردخت بهرامی بخشیده است. این داستان در سال ۱۳۸۲ جایزه دوم مسابقه اینترنتی "بهرام صادقی" را کسب کرد. داستانهایی از این مجموعه به زبانهای ایتالیایی، آلمانی، انگلیسی، سوئدی و فارسی در مجلات، فصلنامهها و مجموعه داستانهای خارخ از کشور منتشر شدهاند. شخصیتها و راویان این داستانها زندگی و تنهاییهای خود را روایت میکنند، حتی وقتی تنها نیستند و جفتی در کنار خود دارند. خواننده همراه آنها به جستجوی امید و کامکاری در وقایع و روزمرهگیها میرود. شاید تعیینکنندهترین عنصر سازندهی این داستانها تقابل دنیای ذهنی شخصیتها برای انطباق جهان بیرون با آنچه درون آنها میگذرد.» در قسمتی از داستان میخوانیم: «خصوصیت آن تابلو این است که شما در نگاه اول فکر میکنید تمام آن ظرفها کاملاند و نیمهی پنهان آنها در دل دیوار است؛ اما با نگاهی دیگر، میفهمید که ظرفها کامل نیستند و فقط لبهی باریکی از آنها در دل دیوار و پنهان مانده است. جدا از این خصوصیت تابلو، باید بگویم تکتک آن ظرفها، کاسههای سفالی و بشقابهای سرامیکی و فنجان و نعلبکیهای چینی و گیلاسها و بستنیخوریهای کریستالی هستند که بنده طرف شوهرم پرت کردهام؛ تازه اگر دقت کنید، تکههای خرد و خاکشیر شدهی شمعدانهای نازنینم هم به چشم میخورند.»
