طرح داستان شناگر به صورت پیوسته و منظم است و حوادث داستان به صورت ماجرایی و هیجان انگیز می باشد شخصیت اصلی داستان که پسری 11 ساله است علاقه و شوق زیادی برای یادگیری فنون و کارها دارد البته دخالت پدر و مادر در این مورد هم قابل ذکر است که به صورت غیر مستقیم او را به یادگیری وادار می کنند زاویه ی دید در طی داستان اول شخص است که تغییر نمی کند و داستان با همین زاویه ی دید ادامه می یابد و پایان می پذیرد. نویسنده با توصیف های بجا و بدور از حاشیه توانسته محیط جغرافیایی و آب و هوای منطقه ایی که داستان در آن اتفاق افتاده است را نمایان کند (تا وقتی برق رفت و کولر از صدا افتاد آن وقت فکر گرما و شرجی و کلافه شدن جایش را گرفت، هوا هنوز گرم گرم نشده بود، اما آن قدر گرم بود که بدون کولر گازی نشود نفس کشید) داستان شناگر دارای لحظه پردازی قوی است و خواننده را وارد فضای داستان می کند (قایق پر می شد دبه ها ی شصت لیتری روی همان آب کم داخل قایق شناور بودند) نکته ی قابل توجه در داستان شخصیت های فرعی است که نقشهای مثبتی را ارائه می کنند و به یادگیری و آموزش شخصیت اصلی داستان کمک به سزایی می کنند.