داستان دغدغه‌های زن امروزی و دست‌وپنجه نرم کردن با مشکلات و کنار آمدن با خانواده‌های دو طرف است. این کتاب داستان زندگی زن‌وشوهری به نام سحر و رامین که با عشق شروع می‌شود و بعدها چنان گره کوری می‌خورد که با دندان هم نمی‌توان آن را باز کرد. در بخشی از داستان می‌خوانید: «دیشب دوباره داشتم خواب می‌دیدم خواب آن شبی که رامین رفت تو خواب هم همون داشتم فکر می‌کردم چرا رفت؟ ما که باهم دعوامون نشده بود؛ یعنی چند ماهی بود که اصلا جروبحثمون نشده بود کاری هم نکرده بود که بهش برخورده باشه و مثل همیشه بره تو لک و قهر کنه...پس چرا؟ دلم می‌خواست سرش داد بزنم و بپرسم چرا؟ مگه من چه گناهی کردم؟ مگه تقصیر منه؟ بعد تو خواب ناگهان خشم و غضبم جایش را به یک‌جور خونسردی غیرقابل‌باور داد با خودم گفتم: رفت که رفت به درک! مگه خودم چلاقم که نتونم زندگی مو اداره کنم... بعد یاد نیما افتادم و دلم یخ کرد آن‌قدر یخ کردم که تمام پوست بدنم مثل پوست مرغ‌های پرکنده دون دون شد. با نیما چه می‌کردم؟ چطوری سرکار می‌رفتم؟ به کی می‌سپردمش که مثل خودم دلش بسوزه؟ بعدش بغض کردم. باید فاتحه کار از بیرون را می‌خواندم هیچ جایی نبود که نیما را بزارم آنجا و با خیال راحت بروم سرکار.»