سینمای ایران هنوز از جنبه‌های گوناگون مورد مطالعۀ تطبیقی جدی قرار نگرفته و بخش‌های بسیاری از آن بدون مطالعه باقی مانده است. بررسی این جنبه‌ها نه‌تنها به چگونگی کاربرد مفاهیم و اجرای آن‌ها در فیلم‌ها کمک می‌کند که حتی به شناخت جنبه‌های گوناگون مطالعۀ فرهنگی سینمای ایران یاری می‌رساند. روش‌شناسی هر مطالعه در کتاب حاضر این‌گونه است: نخست در مقدمه یا بخش اول، نگاه و نگره و اهمیت و چهارچوب مختصر موضوع بیان می‌شود تا سپس در بدنۀ آن با تحلیل نمونه‌های گوناگون با تضادها، چرخش‌ها، چرخه‌ها و تناقض‌های تاریخی ـ تفسیری آن روبه‌رو شویم. در انتها نیز در یک جمع‌بندی، دوباره به چهارچوب‌ها و عناصر غالب هر بررسی اشاره شده است. مطالعۀ ساختاری، مطالعۀ جامعه‌شناسانه، مطالعۀ زنان، مطالعۀ تطبیقی، و مطالعۀ شهر/ صنعتی اجرای اصلی این تحقیق روشمند و خواندنی محسوب می‌شوند.