ماه نشین ماهرو، به ماه ! به مهتاب ! 
خیره کن این خوفناک مردمِ مرداب
ماه شقایق گلو، سرود به گیسو
همهمه افشان زآبشار ز بی تاب
تا که بباید زلال ، آب ، کبوتر
تا که نماید نگار پیکر، سیماب
هم بشکوفد ز شعر شورش شیرین
هم بخروشد سروش از لب مضراب