در کتاب «نامه هایی از فانوس دریایی» اولیو با خواهر بزرگ‌ترش، سوکی و برادر کوچک­ترش کلیف در انگلستان زندگی می‌کنند. پدر اولیو در جنگ به دست آلمان‌ها کشته شده و به همین دلیل مادرش کمی افسرده است و خود را با کار زیاد سرگرم می‌کند. یک شب سوکی پیشنهاد می‌دهد که همگی با هم به سینما بروند. اما ناگهان آژیر قرمز به صدا در می‌آید و همه فرار می‌کنند. در همان حین بمبی می‌ترکد و اولیو دیگر چیزی به خاطر نمی­آورد. پس از این ماجرا مادر اولیو تصمیم می‌گیرد او و کلیف را به دوون، جایی که کمی دور از جنگ و هیاهوست، بفرستد. آن‌ها در آن­جا می‌توانند به مدرسه بروند. کُتی که سوکی در شب حادثه به تن کرده بود، همراه اولیو است و او مدام صدایی را از آن می‌شنود ولی در جیب‌هایش چیزی پیدا نمی‌کند. او بالاخره با تلاش بسیار نامه‌ای در پارچه‌ی آسترِ کت پیدا می‌کند که یک نامه‌ی معمولی نیست، بلکه کدگذاری شده است. اولیو هر چقدر تلاش می‌کند نمی‌تواند از محتوای آن سر در بیاورد. به راستی راز این نامه­ی عجیب و نامفهوم چیست؟