«ارتباط بدون‌خشونت» یک مدل ارتباطی مبتنی بر مهارت‌های کلامی است که در آن نیازهای انسان علت انجام هر عملی است، یعنی در پس هر عملی، نیازی وجود دارد و شاید بتوان ارتباط بدون‌خشونت را این گونه تعریف کرد: «خلق و نگهداری کیفیتی از ارتباط که تحقق‌بخش نیازهای طرفین ارتباط باشد». این الگو در هر موقعیت و موضوعی کارایی دارد و می‌توان از آن در نظام آموزشی، روابط خانوادگی، رفتار سازمانی و... استفاده کرد. این مجموعه نهمین اثر برای آموزش و انتقال مفاهیم این الگوی ارتباطی است. ارتباط بدون‌خشونت روشی تعاملی است که تبادل اطلاعات و حل صلح‌آمیز اختلافات را آسان می‌کند. ارتباط بدون‌خشونت بر ارزش‌های مشترک انسانی و نیازها تکیه می‌کند و افراد را تشویق می‌کند از زبانی که سبب مقاومت یا کاهش عزت نفس می‌شود، پرهیز کنند و به جای آن از زبانی کمک گیرند که حسن تفاهم را افزایش می‌دهد. ارتباط بدون‌خشونت باور دارد که به جای ایجاد احساس گناه، ترس، سرزنش و شرمندگی غنابخشیدن به زندگی رضایت‌آمیزترین انگیزه برای انجام کارها است. این روش بر پذیرش مسئولیت فردی در انتخاب‌ها و افزایش کیفیتِ ارتباط به‌عنوان هدف‌های اولیه تأکید دارد و حتی با وجود ناآشنایی طرف مقابل با آن، روشی مؤثر است.