در کوران انقلاب روسیه یک روستایی جوانِ انقلابیِ طرفدار تروتسکی، به نام راتینهو، از دهی پرت‌افتاده برای انجام مأموریتی انقلابی به پراگ می‌رود. ظاهراً در پراگ باید با نویسنده‌ای تماس بگیرد و پیامی رمزی را از او دریافت کند. اما پاکتی که نشانی نویسنده و کلیدِ گشودن رمزِ پیام در آن هست از راتینهو به سرقت می‌رود. او از اینجا به بعد باید از روی حدس و گمان پیش برود و این آغاز سوء‌تفاهم‌ها و ابهاماتی است که رمان طنزآمیز پلنگ‌های کافکا، اثر موآسیر اسکلیر، را به سمت و سوی جهانی کافکایی سوق می‌دهد و قهرمان این رمان را به فرانتس کافکا متصل می‌کند. راتینهو از طریق پرس و جو حدس می‌زند که پیام رمز را باید از نویسنده‌ای به نام فرانتس کافکا دریافت کند. با کافکا تماس می‌گیرد. کافکا که خیال می‌کند راتینهو از طرف مجله‌ای با او تماس گرفته و از او داستان می‌خواهد، قطعه داستانی کوتاه «پلنگ‌ها در معبد» را به راتینهو می‌دهد. نوشته‌ای مبهم و رازآلود که رمان حول محور آن می‌گردد. راتینهو نوشته را از کافکا می‌گیرد اما از آن سردرنمی‌آورد. مأموریت انقلابی به جایی نمی‌رسد، اما راتینهو دستنوشته کافکا را نگه می‌دارد؛ دستنوشته‌ای که سالها بعد پلیس به آن مشکوک می‌شود. اسکلیر در پلنگ‌های کافکا رمانی درباره تقابل میانِ چندپهلویی و تفسیرناپذیری ادبیات و صراحتِ سیاست خلق کرده است؛ رمانی که نشان می‌دهد ادبیات چگونه سیاست را سردرگم می‌کند.