کتاب پوتین و نظم نوین جهانی اثر ژان فرانسوا بوتور، به بررسی نقش پوتین در پر رنگ کردن روسیه در تصمیم‌گیری‌های بین‌المللی و بیان حقایقی از گذشته و امروز رئیس‌جمهور روسیه در عرصه جهانی پرداخته است. زمانى که ولادیمیر پوتین زمام حکومت روسیه را در دست گرفت، هنوز ده سال از فرو ریختن دیوار برلین نگذشته بود. درگیرى‌هایى که به تجزیه یوگسلاوى کشیده شد، به جنگ کوزووُ منجر گردید که طى آن، هواپیماهاى (OTAN ) پیمان آتلانتیک شمالى بارها بلگراد را بمباران کردند. رژیم ناسیونالیست کمونیستِ اسلو بودان میلوسویچ مردى که ارتش فدرال یوگسلاوى را علیه استقلال‌ طلبان اسلووُنیایى و کروات فرستاده و بعد از جدایى‌طلبان صرب در بوسنى حمایت کرده بود ظاهرا نفس‌هاى آخر را مى‌کشید: سرانجام هم در اکتبر سال 2000 سقوط کرد. اروپا هم خوشبینانه تصور مى‌کرد که با فروریختن دیوار برلین رؤیاى پایان تاریخ کمونیسم در چشم‌انداز است. پوتین در مدت زمانی که بر مسند قدرت در روسیه تکیه زده، گاهی با نشان دادن تاکتیک‌هایی هوشمندانه برای بقا در قدرت در نقش نخست‌وزیر روسیه نیز ظاهر شده است:«ولادیمیر پوتین از زمان انتخابش به ریاست‌جمهوری روسیه (مارس 2000) همواره قدرت خود را اعمال کرده است البته با دوره فترت‌هایی نمایش و واسطه‌ای در نقش ساختگی یک نخست‌‌وزیر بسیار مدبر در دوره ریاست جمهوری مردمی بسیار فرمانبردار به نام دیمیتری مدودوف. موقعیتی که هیچ یک از رهبران غربی ندارند، حتی آنگلا مرکل که از سال 2005 این مقام را دارد و نه حتی رهبر عالی چین! لذا ولادیمیر پوتین بیش از هر کس دیگری، در قلب تغییرات «فضای» بین‌المللی است و بیش از هر کس دیگری در معادلات آن تأثیرگذار است. چرخشی کامل در روسیه که پوتین خود عمده‌ترین عامل آن بوده است.