لایان خاطراتش را پس از بازنشستگی نوشت، پنهانی و در 1964 به پایان رساند. والاس لایان از پایان جنگ با امپراتوری عثمانی در 1918 تا پایان جنگ جهانی دوم در عراق صاحب منصب بود. پس از خدمت در فرانسه، افسری از یکان مرزی 52م سیک بود که در 1917 به عراق اعزام شد تا با نیروی هندو انگلیسی که فتح بین‌النهرین را در 1918 تکمیل کرد همکاری کند. ازاین‌رو در اواخر 1918 که دولت غیرنظامی عراق نیاز فوری به مدیرانی با پیشینه‌ی غیرنظامی داشت در عراق بود. او را به کردستان فرستادند و بیشترِ 26 سال بعد را آنجا گذراند. این یک استثنا بود. اکثریت قریب به اتفاق مقامات انگلیسی غیرمتخصص از سـال 1921 که حکومت و پادشـاهی عراق تأسیس شد کم‌کم تـا 1932 همگی تعویض شدند. لایان از این موج دوم کاهش نیروهای انگلیسی نیز در امان ماند و مأمور تفکیک اراضی شد. پس از انقلاب نافرجام 1941 عراق، دوباره به ارتش هند پیوست و تا پایان 1944 مستشار سیاسی ارتش بریتانیا در پِی فورس بود.