دان دلیلو، نویسنده‌ی ایتالیایی‌تبار آمریکایی، پیش از آن‌که با برفک جایزه‌ی ملی کتاب در شاخه‌ی داستان را در سال ۱۹۸۵ از آن خود کند و شهرتش جهانی شود نیز نویسنده‌ای پرکار و پرطرفدار بود. خودش می‌گوید: «بیست تا سی‌سالگی دوره‌ی طلایی کتاب‌خوانی‌ام بود و از آن به بعد بیشتر وقتم به نوشتن گذشته.» او در فاصله‌ی سال‌های ۱۹۷۱ تا ۱۹۷۸ شش رمان منتشر کرد و با بردن کمک‌هزینه‌ی ادبی گوگنهایم در سال ۱۹۷۹ مسیر خلق آثار ماندگارش را هموارتر کرد.گرسنگی کشیده گزیده‌ی پنج داستان از اولین مجموعه‌ی داستان‌های کوتاه دلیلو از مرالدای فرشته، است که راه‌یافتن به فهرست نهایی جایزه‌ی پن فاکنر ۲۰۱۲ و تحسین یک‌صدای منتقدان نشریات معتبر ادبی را برای او به ارمغان آورد. دلیلو در این داستان‌ها بر اتفاقات عادی و هرروزه‌ی زندگی انسان معاصر نور می‌تاباند تا زوایای تاریک و پنهانشان را روشن کند. او از خلال فراز و فرودهای به‌ظاهر معمولی شخصیت‌هایش وادارمان می‌کند تا به جهانی بنگریم که حاصل فرافکنی‌های ماست یا چنان‌که خودش می‌نویسد: «در اعماق ذهن‌های ما همه‌چیز تار و آشفته است. پس منطق را آفریدیم تا از سد طبیعتمان بگذریم.»