« یک پیاده روی طولانی تا آب » داستان زندگی پسر ۱۱ ساله‌ای است به نام سلوا که در جنگ داخلی ۱۹۸۳–۲۰۰۵ سودان ناچار می‌شود برای نجات جانش از خانواده‌اش جدا شود و فرار کند. او روزهای زیادی را به امید این که روزی دوباره خانواده‌اش را ببینید، برای یافتن جایی امن راه‌پیمایی می‌کند. او در این مدت تجربه‌های تلخ دیگری را از سر می‌گذراند؛ عمویش را جلوی چشمش می‌کشند و تنها دوستش طعمه‌ی درندگان می‌شود. او سرانجام خود را به اردوگاه پناهندگان در اتیوپی می‌رساند. این اردوگاه پس از ۶ سال بسته می‌شود و آوارگی او دوباره آغاز می‌شود. او پس از یک سال و نیم پیاده روی، خود و گروه بزرگی از پسران را که به پسران گمشده سودان معروفند، به اردوگاه کنیا می‌رساند و سرانجام یکی از سه هزار پسری است که برای زندگی به آمریکا فرستاده می‌شود. در آمریکا او این فرصت را پیدا می‌کند که درس بخواند. سلوا که هرگز خانواده و سرزمینش را فراموش نکرده است، پس از فارغ‌التحصیلی در رشته‌ی بازرگانی پروژه‌ای را به نام «آب برای سودان جنوبی» راه‌اندازی می‌کند تا به هموطنانش کمک کند. نویسنده با خلق شخصیتی داستانی به نام نی‌آ در کنار سلوا، و روایت زندگی دختران سودانی که به سبب بر عهده داشتن مسئولیت تامین آب خانواده فرصتی برای تحصیل ندارند، اهمیت پروژه‌ی «آب برای سودان جنوبی» را نشان می‌دهد.