نگاهی به خاستگاه فکری انقلاب ایران، از چشم‌انداز ادبیات. کتاب «1348: سخنی پیرامون انقلاب 57 از گذرگاه ادبیات» کتابی است که انقلاب ایران را، با نقطۀ عطف قرار دادن سال 1348 خورشیدی به‌عنوان سالی مهم برای ادبیات و سالی سرنوشت‌ساز برای تاریخ معاصر ایران، توضیح می‌دهد. سیامک مهاجری در کتاب «1348» بر آن است که از طریق بررسی گفتمان‌های اصلی و مهم حاکم بر ادبیات ایران در سال 1348 خورشیدی، سالی که او خود در مقدمۀ این کتاب از آن به‌عنوان «نقطه‌ای تَکین» در تاریخ معاصر ایران یاد می‌کند، به توضیحی درباب انقلاب ایران برسد. کتاب «1348» نه یک تاریخ‌نگاری ادبی بلکه قرائتی از گفتمان‌های غالبی است که در سال 1348 خورشیدی در ادبیات معاصر ایران مرئی شدند و نمودهایی ادبی از اندیشه‌ای بودند که قرار بود به انقلاب ختم شود. در کتاب «1348» ترجمۀ فارسی کتاب «ادبیات چیست؟» ژان پل سارتر، که اولین بار در سال 1348 با ترجمۀ ابوالحسن نجفی و مصطفی رحیمی در ایران به چاپ رسید، جایگاهی ویژه دارد و کتاب گویی حول محور همین ترجمه می‌گردد چون، چنانکه نویسنده در این کتاب توضیح می‌دهد، دقیق شدن در ترجمۀ کتاب «ادبیات چیست؟» گفتمانی مهم را در فضای ادبی ایرانِ عصر پهلویِ دوم مرئی می‌کند.