«خیانت و داستان‌های دیگر» مجموعه‌ای از داستان‌های کوتاه مهدی میرباقری(-۱۳۶۱)، نویسنده معاصر ایرانی است.
در داستان «خیانت» از این مجموعه می‌خوانیم:
سرت را می‌گذاری روی میز کارت و به همه اتفاقات فکر می‌کنی، به زندگی‌ات، به بهار، به رئیس‌ات که مدیریت‌اش خلاصه شده در خط زدن اضافه‌کاری‌های ماهانه کارمندهایش، به رضا که تازه‌گی‌ها شیفته یکی از خانم‌های شرکت شده است و با ولع خاصی می‌گوید «دیدی؟، دیدی لامصبو، عجب تیکه‌ایه» و تو نگاهت را با تنفر می‌دوزی به چشمان رضا و فکر می‌کنی به اینکه این مرد واژه کثافت را به بهترین شکل معنا کرده است.
فکر می‌کنی به نرگس همسر رضا که مجبور است صبح تا شب کار کند، اداره برود، عصر پسرشان را از مدرسه به خانه ببرد، کارهای خانه را انجام بدهد، شام درست کند، ظرف بشورد و کارهای دیگری هم بکند. حالا این عوضی بالا و پایینش در فکر زن‌های دیگر است، حالت بهم می‌خورد و حالا این رضاست که زل زده در چشمانت و می‌گوید «خانواده واژه‌ایست ۷ حرفی و زندگی واژه‌ایست ۵حرفی» و تو را محکوم می‌کند به اینکه در دانشگاه واحدهای مال شناسی ۱و۲ را پاس نکرده‌ای.
شاید رضا راست می‌گوید، فکر می‌کنی، به بهار، به دست‌های بهار، و دوباره فکر می‌کنی به دست‌های بهار که بوی عطر مردانه می‌دهد، هرروز، به همکارهای بهار و رابطه آنها باهم، دوباره فکر می‌کنی به بهار که سعی می‌کند هر روز از روز قبل زیباتر باشد، خوش‌تیپ‌تر باشد.
به بهار که هر روز زمان بیشتری را می‌دهد به آرایش صورتش، رژلب، رژگونه، پودر، خط لب، خط چشم، اصلا خط گوش و هزار کوفت دیگر، فکر می‌کنی به خیانت بهار و لجت می‌گیرد که تو چرا مثل رضا نیستی.