ایرج ضیایی از چهره‏های شاخص شعر هفتاد است که با ارائه ایده شعر اشیا توانست تاثیری عمیق بر شعراین دهه بگذارد. وی پیش از آن، در حلقه شاعران و نویسندگان جنگ اصفهان حضور داشت و آثار وی در شماره‏های اواخر دهه چهل و اوایل دهه پنجاه قابل ردگیری ست. از ضیایی تاکنون مجموعه‏های : حرکت ناگهانی اشیا، ۱۳۷۳ سکوها خالی ست، ۱۳۷۴؛ زیر پای همهمه ۱۳۷۶؛ سبک نمی‏شود این وقت ( گزینه‏ای از شعرهای دهه‏های شصت و هفتاد به انتخاب ضیایی ، ۱۳۸۰) منتشر شده است.

ضیایی شاعری گیلانی است که بخش عمده‏ای از عمر خود را در شهرهای مختلف ایران به سر برده است. شاید به همین دلیل است که مکان وقوع شعرهایش از دریا تا کویر را دربر می‏گیرد. خاطرات او از حلقه اصفهان و بزرگانی همچون ابوالحسن نجفی، هوشنگ گلشیری و محمد حقوقی خواندنی است.