اینیاتسیو سیلونه‏، (۱ مه ۱۹۰۰ - ۲۲ اوت ۱۹۷۸) از نویسندگان معاصر ایتالیا است که در روستای پچینا از بخش آبروز به دنیا آمد. او دوران کودکی را با فقر و تنگدستی گذراند و در زمین‌لرزه سال ۱۹۱۵ ایتالیا پدر و مادر و پنج برادر خود را از دست داد. در ۱۹۲۱ به حزب کمونیست ایتالیا پیوست و با دستگاه فاشیستی موسولینی به مبارزه پرداخت. در ۱۹۲۷ سفری به شوروی کرد و پس از بازگشت از آن سفر مانند همکاران دیگر خود آندره ژید و آرتور کوستلر و غیره راه مستقلی در پیش گرفت، چنانکه در ۱۹۳۰ از حزب کمونیست استعفا داد. وی به علت فعالیت‌های سیاسی ناگزیر شد در ۱۹۳۰ به سویس بگریزد و شاهکارهای خود مانند «نان و شراب» و «فانتامارا» و «دانه زیر برف» و «یک مشت تمشک » و «رازلوک» و «روباه و گل‌های کاملیا» را در آن دیار به رشته تحریر کشید. سیلونه در زمان جنگ جهانی دوم به وطن خود بازگشت و در نهضت زیرزمینی ضد فاشیسم علیه حکومت موسولینی مبارزه کرد.

در سال ۲۰۰۰ دو تاریخ‌نگار ایتالیایی به نام‌های داریو بیوچا و مارو کانالی اسنادی را منتشر کردند که نشان می‌داد سیلونه از سال ۱۹۱۹ تا ۱۹۳۰ با نام مستعار سیلوستره برای پلیس فاشیستی ایتالیا خبرچینی می‌کرده‌ است. انتشار این اسناد جنجال فراوانی برانگیخت. مطابق این اسناد پیوستن سیلونه به حزب کمونیست به قصد نفوذ در این سازمان بود، و او در دستگیری بخشی از رهبران حزب کمونیست نقش مهمی ایفا کرد.

آثار:

فونتامارا (۱۹۳۱)

نان و شراب (۱۹۳۷)

مدرسهٔ دیکتاتورها یا مکتب دیکتاتورها (۱۹۳۸)

دانه‌ی زیر برف (۱۹۴۰)

خروج اضطراری (۱۹۵۱)

یک مشت تمشک (۱۹۵۲)

سرگذشت یک مسیحی تهی‌دست