زادگاهم شهر تهران است. امروز سی سال از آن صبحدم بهاری می‌گذرد. مادرم دبیر ادبیات از خطه‌ی شمال و پدرم فیلمساز ومستند ساز از جنوب ایران است که سالهاست ساکن تهران هستند. در کودکی آرزو داشتم معنای کلمات داخل کتاب‌ها را بفهمم. خواندن و نوشتن که یاد گرفتم، بارها روی جلد کتا‌ب‌های قفسه‌های کتابخانه ‌ی پدرم را خوانده و جای همه‌‌ی کتاب‌ها را از بر شده بودم. بزرگ‌تر که شدم همان کتابخانه‌ به تدریج مرا با ادبیات کلاسیک دنیا آشنا کرد و الهام بخش من برای آغاز به نوشتن شد. پس از پایان تحصیلاتم در رشته‌ی مدیریت از دانشگاه شهید بهشتی و اشتغال در رشته ی تخصصی ام ،علاقه‌ام به زبان انگلیسی من را برد به مطالعه‌ی اصل آثار. این اواخر مطالعه‌ی هفته نامه‌ی نیویورکر برایم شبیه یک عادت روزمره شده بود، هر هفته از خواندن داستا‌ن‌ کوتاه این نشریه چنان حظی به من دست می‌داد که عزمم را جزم کردم این  لذت را در قالب کتابی با هم زبان‌هایم قسمت کنم.